(część narzędzia)

См. также в других словарях:

• nasada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. nasadaadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce umocowania, osadzenia czegoś; to, do czego lub w czym coś jest umocowane; oprawa, obsada, podstawa; trzonek : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• produkcja — ż I, DCMs. produkcjacji 1. blm «zorganizowana działalność ludzka mająca na celu wytworzenie określonych dóbr materialnych; proces wytwarzania czegoś dla potrzeb człowieka; wytwarzanie, wytwórczość» Produkcja przemysłowa, włókiennicza, towarowa.… …   Słownik języka polskiego

• iglica — ż II, DCMs. iglicacy; lm D. iglicaic 1. «narzędzie zbliżone kształtem i funkcją do igły, najczęściej drewniane lub metalowe, służące do ręcznego dziania siatki, sieci rybackich itp.; igła sieciarska, kleszczka» 2. «część mechanizmu zamkowego… …   Słownik języka polskiego

• grządziel — ż V, DCMs. i; lm D. i a. m I, D. a; lm M. e, D. i «część konnego narzędzia rolniczego, np. pługa, obsypnika, pogłębiacza, do której przymocowany jest korpus tego narzędzia» …   Słownik języka polskiego

• ostrze — n I; lm D. ostrzy «część robocza narzędzia do krajania, ostra, tnąca krawędź, ostry koniec narzędzia czy broni lub jego części roboczej» Ostrze szabli, bagnetu noża, siekiery. Scyzoryk o dwóch ostrzach. ◊ Postawić sprawę na ostrzu noża «zażądać… …   Słownik języka polskiego

• martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

• suport — m IV, D. u, Ms. suportrcie; lm M. y 1. techn. «ruchoma część obrabiarki (np. tokarki, strugarki), na której umocowane są narzędzia tnące lub wrzeciona z narzędziami wirującymi» 2. techn. «część roweru obejmująca pedały łącznie z ich osią» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• tylec — m II, D. tyleclca; lm M. tyleclce, D. tyleclców «tylna część jakiegoś przedmiotu, zwykle tylna część jakiegoś narzędzia odwrotna względem ostrza; także: tępa strona noża» …   Słownik języka polskiego

• obsadka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obsadkadce; lm D. obsadkadek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część przyrządu do pisania w postaci laseczki ze skuwką do umocowywania stalówki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rogowa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brzusiec — m II, D. brzusiecuśca; lm M. brzusiecuśce, D. brzusiecuśców «wypukła, najgrubsza część, wybrzuszenie jakiegoś przedmiotu, narzędzia, naczynia, palców» Brzusiec garnka. Brzuśce palców …   Słownik języka polskiego

• gryz — m IV, D. u, Ms. gryzzie; lm M. y techn. «uzbrojona część robocza narzędzia wiertniczego mająca kształt krążka, walca, stożka itp.» …   Słownik języka polskiego